Zendamateur

Mag ik mij even voorstellen?

Mijn naam is Theo Postma en ik ben van jaargang 1959. Te jong om de flowerpower periode bewust mee gemaakt te hebben maar wel oud genoeg om zwart-wit TV en mono-radio meegemaakt te hebben.

Want hoe kom je er nu bij om iets met elektronica te doen? En dan specifiek met ontvangers en zenders?

Als ik goed terug denk, denk ik dat Pipo de Clown hier de schuld van moet krijgen. Want als deze op de TV was wilde ik zo graag weten hoe dit kon en mijn moeder zei dat ze in de TV zaten. Dat heb ik goed onthouden, toen moeders ergens anders mee bezig was, heb ik de achterkant van de TV er afgehaald. Zo kon ik eens rustig een blik werpen in de TV op zoek naar Pipo de Clown. Moeder kon nog net mij uit de TV trekken, ik wilde er net in kruipen. Vermoedelijk is daar iets overgeslagen wat mij tot deze hobby heeft gebracht. Zendamateur zijn, met al zijn facetten die daar bij horen. Ik denk dat het woord hobby niet meer toereikend is om te beschrijven wat dit voor mij betekend. Het is meer passie, mijn hele leven staat in het teken van zenders en alles wat daar bij komt kijken. Ik sta er mee op, ik ga er mee naar bed en kan erg onrustig worden als er iets stuk is of er is iets wat niet verklaarbaar is. Dan ben ik niet eerder rustig totdat ik weet, of het weer klaar is, of dat het voor mij verklaarbaar is.

Bij ons huwelijk zei de ambtenaar van burgerlijke stand, dat ze dit huwelijk eigenlijk niet kon sluiten want Theo was al getrouwd. Met zijn zenders en dat er nooit de vraag gesteld moest worden dat ik zou moeten kiezen voor een van de twee. De uitkomst daarvan wist zij toen al.

Terug naar de zenders en waar het allemaal toe kan leiden.

Mijn vader heeft mij als 12 jarige ooit eens bij de politie afgezet met de mededeling dat hij een geheime zender opgepakt had.

Na wat omzwervingen in het illegaal uitzenden was mij snel duidelijk dat dit niets maar dan ook helemaal  niets voor mij was. Plaatjes draaien en dom aan-en afkondigen, en daarbij liters bier drinken. Nee dat was niet wat ik zocht. Het moest anders, en ik kwam ergens in 1978 bij iemand die een 27 MHz toestel had. En daar hoorde ik hem Engels bij praten, ik was hier direct geïnteresseerd in. Zo iets moest ik ook maar hebben, maar het was toen nog niet legaal. Dat veranderde in 1980 de 27 MHz werd legaal en het werd een grote hit in Nederland.

Mijn ouders kon ik een vergunning laten zien en ze wisten niet dat het al lang geen legaal bakkie meer was. Daarna kwam ik in aanraking met een zendamateur, wist ik veel wat voor gasten dat waren. Ik had daar vaag vertekend beeld bij, toen al iets met oude mannetjes, pijp of sigaar rokend en met piepjes bezig zijn. Dat was echt niets voor mij, het roken niet en ook niet met piepjes bezig zijn. Maar bij hem zag ik iets fascinerend, hij was met TV bezig, nee niet alleen ontvangen maar ook uitzenden. Dat zo iets kon en vooral mocht, ik wist het niet en dat had ook niemand mij verteld dat als je zendamateur bent dit ook mocht doen.

Ik wilde dus ook zendamateur worden, de beslissing nemen ging snel, maar alle papiertjes halen had voor mij wat meer voeten in aarde. Laat ik daar kort over zijn, na een aantal jaren en 22 keer het examen te hebben gedaan kwam ik toch met het papiertje thuis dat mij recht gaf om ook TV te mogen uitzenden. Dat het veel zelfbouw was, had ik in al mijn enthousiasme een beetje weggestopt.

En ik, Theo, geen enkele opleiding in elektronica laat staan soldeer ervaring ging vol goede moed aan de slag om zelf zijn TV zenders en ontvanger te bouwen. Dat ging niet geheel goed zullen we maar zeggen. Gelukkig kwam ik de juiste mensen tegen, ze waren expert in zelf maken en zelf bedenken. Een ervan was officieel uitvinder van beroep bij Ericsson en hij stond mede aan de wieg van bluetooth. De ander dacht geheel digitaal en wat jij kon bedenken kon hij in software schrijven. Maar deze personen hebben mij geleerd wat elektronica is en hoe de praktijk daar van is.

Ik kreeg het met de paplepel ingeprent dat meten is weten, en gissen is dan rook in je schakeling. Theorie en praktijk en onderzoeken waarom de praktijk zo anders kan lijken. En als je iets in de praktijk had wat je niet kon verklaren dan weet ik nu, dat je kennis te kort hebt. En dat dit niet erg is, nee in tegenstelling zelfs, het is een uitnodiging om je theorie op te schalen. Je er in verdiepen wat gebeurt er nu (meetapparatuur) wat lees ik af en kan ik het interpreteren. En dan klim je ongemerkt, en in mijn geval spelenderwijs, op in kennis en ervaring in elektronica.

De afgelopen 30 jaar heb ik vaak de vraag gekregen, zou je hier niet je werk van willen maken?

Nee, want dan is het geen hobby meer en ik had een fijne baan in de gezondheidzorg waar ik mijn ei in kwijt kon. En uiteindelijk kom je dan uit op een geheel legaal radio station in Gasselternijveen, dat had ik echt nooit durven te dromen. Maar toch is dat zo, op 918 KHz middengolf vind je radio TPOT. Het station waar muziek in zit naar een oude spreuk van een zeezender. Als laatste wil nog even de aandacht vragen voor een aantal presentatoren met een beperking. (mijn werk wat ik 40 jaar gedaan heb in mijn werkzame leven)

Mensen zo als jij en ik maar dan toch net even wat anders en dat anders zijn wordt in onze maatschappij niet altijd op prijs gesteld. Je moet voldoen aan de hoogste eisen en als je dit niet kunt dan sta ja aan de kant.

Het zegt iets over ons, hoe wij anderen zien en ervaren, anders zijn schrikt af en daardoor worden ze in een andere groep ingedeeld. Bij radio TPOT is het anders zijn géén belemmering want de muziek verbindt ons hier in. Muziek is de rode draad (de passie) welke je bij alle medewerkers terug ziet bij radio TPOT. Dit is altijd bij de jaarlijkse medewerkers-dag te zien, er is geen verschil in je achtergrond en schoolopleiding doet er niet meer aan toe. Jouw programma en de muziek, maar vooral het respect wat er voor elkaar is!

Samen maken wij radio TPOT en samen zijn wij radio TPOT.

Tot zo ver een voorstelling van mijn hobby in al zijn facetten, en waar een mens in kan groeien en als inspiratie kan worden gezien voor anderen.

Theo Postma